Oddając w rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości hołd tym, którzy ją wywalczyli oraz tym, którzy przelewali krew i oddawali życie w wielu wcześniejszych zrywach niepodległościowych, a także późniejszym oporze względem narzuconej nam siłą komunistycznej władzy, nie wolno nam zapominać o naszym obowiązku względem ojczyzny. Naszym zobowiązaniu, aby otrzymanej, wywalczonej wolności strzec, aby ją pielęgnować, aby przeciwstawiać się wszelkim działaniom, które osłabiają międzynarodową pozycję Polski, a także tym, które godzą w wolności osobiste obywateli. W tym zobowiązaniu, sprzeciwie względem działań, które stoją w sprzeczności z interesem ojczyzny oraz Polaków musimy stać razem. Bowiem tam gdzie zagrożone jest dobro ojczyzny i jej obywateli, poglądy, pochodzenie, wiek, czy płeć nie mają żadnego znaczenia. Jest jedna ojczyzna, jedna wolność i wspólna powinność, by stać na ich straży. Nie możemy pozostać bezczynni wobec niebezpieczeństw przed jakimi staje nasza ojczyzna, nie możemy również zapominać, iż jeśli choć jeden obywatel, pozbawiany jest swych praw i wolności, jeśli szczęście, prawo do decydowania o sobie przestaje zależeć tylko od niego samego, to i ojczyzna przestaje być prawdziwie wolną.